Nawłoć (złotnik, złota rózga) to bylina kłączasta. W Polsce rośnie głównie na nizinach. Kwiaty są żółte i tworzą na szczycie rośliny wiechę. Surowcem lekarskim nawłoci jest ziele – najlepiej zbierać je podczas słonecznej pogody w trakcie kwitnienia. Ziele nawłoci jest bogate w: olejek lotny, kwasy organiczne, flawonoidy, m. in. rutynę, garbniki, śluz, saponiny oraz żywice.
Nawłoć ma działanie:
- przeciwzapalne i przeciwskurczowe w obrębie układu moczowego (zalecana jest w stanach zapalnych nerek, moczowodów, pęcherza),
- pomocnicze w kamicy nerkowej i przeroście prostaty u mężczyzn,
- łagodzące uporczywe biegunki,
- przeciwkaszlowe (stosowane w astmie i zapaleniu oskrzeli),
- odtruwające.
Nawłoć stosuje się też przy nieżytach przewodu pokarmowego, nadmiernej fermentacji jelitowej, drobnych krwawieniach w przewodzie pokarmowym, a także przy chorobach metabolicznych i autoagresji immunologicznej (toczeń, trądziki, łuszczyca, reumatyzm), otyłości, cukrzycy, nadciśnieniu, niewydolności krążenia.