Jeżówka purpurowa (Echinacea) pochodzi z rodziny astrowatych. To rodzina roślin, w której jest bardzo dużo gatunków leczniczych, m.in.: arnika, krwawnik, ostropest i nagietek. Ojczyzną rośliny jest Ameryka Północna, gdzie jej lecznicze właściwości odkryli Indianie. W Polsce to zioło uprawiane nie tylko ze względu na prozdrowotne działanie. Duże wrażenie robią także piękne i ozdobne kwiaty. W ziołolecznictwie wykorzystuje się też ziele jeżówki purpurowej (Echinaceae purpureae herba), które zbiera się pierwszy raz w czasie kwitnienia (lipiec), a drugi – jesienią. Korzeń jeżówki zawiera: glikozyd fenolowy, kwas chlorogenowy, kwas izo-chlorogenowy, inulinę (4–6%), cynarynę, glikoproteiny, olejek eteryczny (do 0,2%), seskwiterpeny i poliacetyleny, alkaloidy pirolizydynowe oraz związki aminowe.
Jeżówka działa skutecznie, jeśli chodzi o:
- likwidowanie przeziębienia (dawka 2–3 razy dziennie w początkowym stadium zazwyczaj zwalcza przeziębienie),
- wzmacnianie naturalnej odporności organizmu,
- pobudzanie układu immunologicznego, przyspieszając leczenie,
- działanie przeciwzapalne,
- działanie przeciwbakteryjne,
- działanie antywirusowe,
- choroby skóry,
- infekcje grzybicze,
- drożdżyce,
- czyraki, pryszcze (zastosowanie zewnętrzne),
- wolno gojące się rany,
- infekcje górnych dróg oddechowych,
- infekcje w obrębie wszystkich układów w organizmie,
- opryszczce, oparzeniach, łuszczycy i zainfekowanych urazach.
Przygotowanie: Napar – susz zalewamy 200 ml wrzącej wody i odstawiamy na 20 minut. Następnie całość przecedzamy. Stosujemy 2–3 razy dziennie po 100–200 ml. Napar działa korzystnie na układ krążenia. Pobudza pocenie się, co pomaga w obniżeniu gorączki. Jednocześnie wzmacnia naszą obronę przed infekcją, która spowodowała pojawienie się gorączki. Nalewka – 100 g suchego korzenia rozdrobnić i zalać 0,5 l wódki. Słoik szczelnie zamknąć i odstawić na 7 dni. Po tym czasie nalewkę przefiltrować i rozlać do butelek. Butelki zakorkować, odstawić w chłodne i ciemne miejsce.